Vergeten

Al driekwart jaar ben ik aan het camperrijden, suppen, surfen, mountainbiken, skateboarden, zonnebaden, eten en slapen. Vorige week kreeg ik ineens weer een bestelling voor m’n boek. Oh ja, dacht ik, ik had ook nog een boek geschreven. Je zou het bijna vergeten. Het gaat over hoe ik de afgelopen twintig jaar heb leren dealen met depressie, met vallen en opstaan. De achterflap bevat de volgende tekst:

“Al op jonge leeftijd krijgt De Donkere Dame hem in haar macht. Met haar bovennatuurlijke krachten bestookt ze hem met wilde wervelstormen, ruige regens en kille kou. Haar folteringen zijn vernietigend, hij ziet het regelmatig niet meer zitten, maar geeft niet op. Steeds weer gaat hij op zoek naar een oplossing. Ruud loopt hiervoor langs de diepe, steile ravijnen des levens om de bloem der verlichting, die op een rotsachtige, reusachtige bergwand van therapie groeit, te plukken. Zal hij de bloem ooit vinden?

De Donkere Dame vertelt het verhaal over een depressie, en de pelgrimstocht door hulpverlenersland om ermee om te leren gaan. Onderweg krijgt Ruud een tiental labels opgespeld, wat soms inzicht biedt en even zo vaak verwarrend is. Aan de finish geeft De Donkere Dame een volstrekt onverwachte wending aan Ruuds leven.

Ruud Boer is avonturier, schrijver en surfer met een voorliefde voor mooie mensenverhalen. De golven van het leven berijdt hij met verve, zowel de pieken als de dalen.

Ruud heeft de bijzondere gave om in het ogenschijnlijk gewone het bijzondere te zien. Zo leeft hij, zo schrijft hij. Een beetje Martin Bril, maar dan met iets meer spiritualiteit. Ik hou ervan. – David de Kock”

De recencies over het boek zijn louter positief, zoals op m’n website https://www.zenvloed.nl/product/de-donkere-dame/#reviews te lezen is. Daar is het boek ook nog te bestellen.

Zo, genoeg marketingpraat weer. Ik ga verder met nieuwe avonturen beleven en verhalen vertellen. Wie weet schrijf ik er wel weer een boek over.