TL-verlichting

Rosina en ik. Wij viben wel goed samen, Rosina en ik. Normaal hebben we Saskia er ook nog bij en dan zit ik met de twee grappigste vrouwen van Rotterdam in de auto. Maar Saskia was ziek. Dus Rosina en ik waren op elkaar aangewezen, op weg naar Thijs Lindhout (TL). Hij deed de 100% Inspiratieshow in het Beatrixtheater in Utrecht.

Rosina en ik konden allebei wel wat inspiratie gebruiken. Rosina had de hele dag vakantiefoto’s uitgezocht, wat vrij slecht was gelukt. En ik had de hele middag op de bank gelegen. Ik was overigens in de ochtend wel geïnspireerd geraakt door een yogavriend. Hij kwam bij mij oefenen voor zijn Vinyasa yoga docentenexamen. Voordat we begonnen, sprak ik mijn zorg uit over het feit dat het niet lukt met solliciteren. Ik word telkens net niet aangenomen. En de bijstand komt steeds dichterbij. De yogavriend luisterde naar mij, vertelde een mooi verhaal over werkloosheid en heeft mij hiermee enorm geïnspireerd. Zijn verhaal raakte me. Maar goed, na een middagje bankhangen was mijn inspiratie weer tot het nulpunt gedaald en was ik toe aan Thijs.      

Toen we het Beatrixtheater binnenwaaiden was het al snel weer een vrolijk weerzien van 365 Dagen Succesvolbekenden. Toen we op onze plekken zaten, viel het me op hoe groot het Beatrixtheater is. TL krijgt het gewoon voor elkaar om zestienhonderd man een theater in te fietsen. En deze zestienhonderd mensen komen allemaal luisteren naar iemand die twee uurtjes over geluk komt praten. Het blijft toch een heet onderwerp, dat geluk. Links van mij zat Marieke, die opent als ze dicht. Een dichter en een schrijver naast elkaar, fijn.

De show begon. TL begint altijd met een stukkie drummen. Bekende liedjes, en dan elk liedje zo’n tien seconden. Speciaal voor Rosina deed ‘ie Rosanna van Toto.

Stuurbaar. Thijs vertelde dat het leven stuurbaar is. Niet maakbaar, maar stuurbaar. Want als je op je negentiende leukemie krijgt, zoals Maarten van der Weijden, valt er nog weinig te maken. Dan moet je de ziekte ondergaan, en er alles aan doen om te genezen. Maar het leven is dus wel stuurbaar, en wat dat betreft is geluk een keuze. Je kunt kiezen voor geluk.

De weg. Als je de makkelijke weg kiest, heb je een moeilijk leven. En als je de moeilijke weg kiest, heb je een makkelijk leven. Dat vond ik wel een mooi inzicht. Op een gegeven moment kwam Wouter Duinisveld op het podium. Wat een held. Deze man deed aan triathlons, en van de ene op de andere dag hield zijn hart er mee op. Vijf procent van zijn hart deed het nog maar. Hij kreeg dus een donorhart. En met dat donorhart doet hij nog steeds triathlons. Zelfs de ironman.  En hij heeft een infarct gehad met dat nieuwe hart. Maar toch blijft hij triathlons doen. Zijn motto is: leef, droom en geniet. Wat een heerlijke keuze. Ik schoot er van vol.

Mindset. TL strooide met nog wat mooie mindset-oneliners:

• Problemen kun je zien als kans om te groeien.
• Er mag altijd wat onkruid in je tuin groeien.
• Altijd tevreden zijn met wat er is.   
• Je moet je talent benutten.

Connectie. Er volgde een anekdote over bergbeklimmen. Wilco van Rooijen beklom in 2008 met een groep andere klimmers de K2. Toen ze op de top waren, doorsneed een ijslawine de touwen waarmee ze naar beneden moesten. De groep viel uiteen en Wilco moest dus op eigen houtje zonder touwen afdalen, in een gebied waar je maar 24 uur kon overleven met de beschikbare zuurstof. Op een gegeven moment had hij weer wat satellietbereik en belde zijn vrouw. Zijn vrouw zei: “Wilco, je hebt thuis een vrouw en een kind. Ik weet niet hoe je het gaat doen, maar jij gaat zorgen dat je weer thuiskomt.” De connectie die Wilco met het thuisfront voelde, zorgde ervoor dat hij de wilskracht en het doorzettingsvermogen had om weer naar beneden te komen. Hij was één van de weinige overlevenden. Ik schoot weer vol.

Liefde. TL vertelde een leuk verhaal over een mooie Oostenrijkse vrouw die hij had ontmoet bij een Tony Robbins-seminar. Ze wilde na het seminar nog een keer met hem afspreken. Dus hij vloog naar Oostenrijk. Eenmaal daar aangekomen bleek dat ze alleen maar seks wilde. En toen ze in bed lagen, vertelde ze dat ze love balls in haar vagina had en dat TL die er eerst maar even uit moest trekken. Hij voelde zich super ongemakkelijk. Dit was niet het soort vrouw waar hij op zat te wachten. Wij vonden het hilarisch. De moraal van dit verhaal: maak een lijstje van jouw droompartner, en dan zorgt het universum ervoor dat je hem of haar gaat aantrekken. Voor TL in ieder geval iemand zonder love balls.

We sloten af met een meditatie waarbij je weer even kind was en mocht spelen. Het was een fijn avondje TL-verlichting. Wij reden geïnspireerd terug naar Rotterdam.