Spiritualitijger

Inademen naar de buik, uitademen met een zucht. Ontspanning, zakkende schouders. Daar zat ik op m’n meditatiekussen. Vredig, lichtelijk loom. Voor het eerst sinds m’n burn-out. Plotseling werd de rust verstoord door een wilde wervelstorm. Ik begon hevig te trillen en werd als het ware mijn lichaam uit getrokken. Ik zweefde ergens tussen de hemel en aarde. Alsof mijn ziel aan een ruimtereis begon. Grote angsten doemden op. Vervolgens verscheen mijn overleden opa aan me. Ik snapte er niks van. Hij vertelde me dat het goed was, de burn-out was de bedoeling. Ik zakte weer m’n lijf in en was gesloopt. Dit was de start van mijn reis op het spirituele pad, in de winter van 2011.  

Ik begon met Vipassanameditatie en deed een paar retraites. Dagelijks mediteren van vijf uur ’s ochtends tot tien uur ’s avonds. Ik ben zelfs in Nepal geweest bij de geboorteplaats van de boeddha, Lumbini, om daar elf dagen te mediteren in het Panditarama Lumbini Vipassana Meditation Center. Een bijzondere ervaring. En bij Vipassana Rotterdam was ik elke woensdagavond te vinden voor een paar uur naar binnen keren.

In diezelfde periode ontstond een enorme drang naar het opzuigen van allerhande spirituele kennis. Ik las alles wat los en vast zat. De 24 uren die in de dag zaten, waren veel te weinig om mijn onstoffelijke leeshonger te stillen, ik had er minimaal 48 nodig. Boeken van Eckhart Tolle, Herman Hesse, Osho, Ram Dass, Byron Katie, Jan Geurtz en Paul Smit, ik verslond ze bij bosjes.

Ik werd yogadocent en gaf Vinyasa yoga en Yin yoga. Daarna werd ik Thaise yogamasseur. De spirituele wereld bleef trekken. Ondertussen ging ik naar reiki masseurs, chakra healers en kinesiologen, want ik moest geheeld worden, vond ik. Verbonden ademsessies en ijsbadjes voelden als een verder verdiepende genezing.

Door 365 Dagen Succesvol raakte ik in de ban van zweethutten. Ik was veel in de baarmoeder van moeder aarde te vinden om de ‘gewone’ wereld even op pauze te zetten, tot m’n eigen kern te komen, me te herinneren wie ik werkelijk was en erachter te komen wat ik te doen had op deze aardbol. Dit lukte best goed.     

Psychedelica begonnen te lonken. Truffels. Ik maakte een mooie reis waarin ik de controle verloor, angsten voelde, paranoia werd, liefde ervoer en het bestaan op aarde met humor kon bekijken. In de weken erna viel een intense helderheid mij ten deel. Geluiden waren scherper, kleuren waren feller en m’n reuk was zuiverder.  

Ja, ik ben een spiritualitijger. Ik verslind alles wat op mijn spirituele pad komt met huid en haar. Het leeuwendeel heeft mij geen windeieren gelegd. Maar ik denk dat ik vanaf nu even spiritualiweiger. Het is tijd om te verteren met een biertje in de kroeg.