Prestatiedruk

Ik zat in de auto, mezelf mentaal voor te bereiden op de laatste bouwkeet van de dag. Ik las een mail van Mind, over prestatiedruk. Het is deze week de week van de prestatiedruk. Het schijnt dat zeventig procent van de studenten last heeft van de druk om te moeten presteren. Met stress, slapeloosheid, depressie en burn-out tot gevolg. “Wake me up” van Avicii was op de radio. Wel toepasselijk dacht ik zo. Het is tijd om wakker te worden, want dit voorspelt niet veel goeds voor de carrière van de studenten.

Ik heb momenteel zelf ook te maken met prestatiedruk. Ja, zelfs als schoonmaker kun je er last van hebben. Want ik doe zo’n drie a vier bouwkeetjes op een dag. En voor elke bouwkeet heb ik te weinig tijd om het werk in een normaal werktempo af te ronden. Dit heeft tot gevolg dat ik geen tijd heb voor pauze, de hele dag loop te jagen en feitelijk achter de feiten aanloop. Ik ben elke avond gesloopt. En ik merk dat mijn stressniveau oploopt. Ik ben snel geïrriteerd, ik heb een kort lontje. Ik voel me ook somber. En het leidt ertoe dat ik gedemotiveerd raak. Ik doe het werk maar half omdat ik het toch niet red binnen de tijd. Geen goede ontwikkeling. Al die stront vind ik niet zo erg. Het is de prestatiedruk die me nekt. Het escaleert helemaal uit de klauw. Gebrek aan intrinsieke motivatie helpt ook niet mee trouwens.

Dit is ook niet hoe ik mijn carrière had bedacht. Twee jaar geleden ben ik gestopt als ingenieur. Het roer moest om, ik wilde een ander pad gaan lopen. Ik werkte 32 uur. Nu werk ik 50 uur als schoonmaker voor minder geld, in een baan die net zo niet leuk is. Ergens gaat hier iets goed mis. Ik heb het roer de verkeerde kant op omgegooid. Ik wilde uit de ratrace gaan maar ik ben er alleen maar verder in gestapt. Ik snap die hele ratrace waar we in zitten sowieso niet zo goed. Want we leveren zoveel levenskwaliteit in als we dingen niet meer met aandacht doen, omdat we zo gejaagd zijn. Deze manier van werken gaat voor mij niet lang meer duren verwacht ik. En hoop ik. Het roer moet weer een andere kant op. Of misschien moet ik gewoon het hele roer eraf halen. Ik kom binnenkort met een oplossing, dat is zeker.

Soms maak je een verkeerde keuze. In dit geval een keuze voor meer vastigheid, en meer geld ten opzichte van mijn schoonmaakwerk bij de oudjes. Het heeft echter geleid tot minder plezier en meer stress. Deze verkeerde keuze is ook niet erg, het hoort bij het proces van onderzoeken wat bij me past. Maar goed, verder met de prestatiedruk.

Prestatiedruk. Er plegen mensen zelfmoord om. Vooral artiesten. Kijk maar naar Amy Winehouse. Of Avicii, naar wiens prachtige muziek ik nu zit te luisteren. Als de druk om te presteren levens kost, zullen we daar dan niet eens gauw mee stoppen?

Vandaag is het Bevrijdingsdag. Laten we onszelf bevrijden van de druk om te moeten presteren. Ik begin er in ieder geval vanaf vandaag mee. Het voelt nu al als een bevrijding.