Pinguïn

Voor m’n herstel ben ik op aanraden van de fysio weer gestart met dippen. Ik laaf me aan het devies: ‘zit je in een dip, ga dan dippen!’ Sinds twee weken ga ik bijna elke dag naar de Kralingse Plas te Rotterdam om de kou te trotseren en de innerlijke kachel aan te zetten. Nu was ik afgelopen zaterdag ook aan de dip, toen er een groep mensen van de walrusclub Rotterdam van winterzwemmen.nl het water in ging. Voordat ze harde tepels gingen kweken, deden ze eerst een gedegen workout van een kwartier om warm te worden.

Toen de walrussen gedipt hadden en weer aangekleed waren, besloot ik wat slagtanden te gaan scoren en maakte een praatje met ze. Ze doen niet zomaar wat. Onder leiding van twee gecertificeerde trainers gaan ze het water in. De trainers zijn opgeleid volgens een Russische methode van koudetherapie. Die Russen zijn al honderd jaar bekend met de positieve effecten van kou op het immuunsysteem. Russische wetenschappers hebben onderzoek gedaan naar de kou casus in de Kaukasus en kwamen tot verbazingwekkende resultaten.

Ik vroeg aan walrus Sander, die naast trainer ook triatleet is, of het goed is om met een burn-out te gaan dippen. Hij zei van wel, maar dat je gewoon heel goed op jezelf moet letten. En nooit alleen het water in moet gaan.

‘Jij bent een pinguïn, dat houdt in dat je in water kouder dan vijf graden maximaal 30 seconden in het water mag. En als je een burn-out hebt, zou ik zelfs nog korter gaan, 20 seconden.’

Ik wilde meteen de welbekende Rotterdamse grap maken dat ik meedoe aan de loterij van diergaarde Blijdorp, en dat ik hoop dat ik een pingwin, maar ik hield me in.

Pinguïn, hmmm, ja de lengte en het waggeltje heb ik wel. De Russen maken blijkbaar onderscheid tussen pinguïns, zeehonden en walrussen, mensen met een respectievelijk slank, normaal en stevig postuur. En een slanke pinguïn als ik mag bij heel koud water dus maar maximaal 30 seconden dippen. Ik ga altijd voor minimaal een minuut, dat is te lang. Zeehonden en walrussen mogen een minuut. Dat eeuwige patroon van grenzeloos doorzetten ook. Sander vroeg wat ik na het dippen ervaar. Ik zei dat ik eerst veel energie heb, daarna al snel ga trillen, misselijk en duizelig word en m’n coördinatie wordt minder. En als ik thuiskom in m’n warme huis crash ik op de bank. Blijkbaar zijn dit onderkoelingsverschijnselen en dan ga je veel te ver over je grens. Je zet je interne kacheltje aan en trekt hem gelijk weer leeg omdat je te lang in het water blijft. En je hoeft niet elke dag te dippen, om de dag is voldoende, zelfs voor zeer geoefende dippers. Voor beginners is een a twee keer per week meer dan zat.

Zelf een beetje aanklooien. Dat is wat ik altijd doe als autodidact. Maar in dit geval luister ik naar de walrussen, die half aanklooiend dippend Nederland willen behoeden voor onderkoeling, gewrichtspijn, nier/blaasklachten, longontsteking, onvruchtbaarheid en zelfs een micro-hartinfarct. Soms is het verstandig oeroude kennis te integreren in plaats van alles zelf te willen ontdekken. Zeker als het je gezondheid betreft.