Pamela Anderson

De Donkere Dame

Met een volle zak liep ik naar beneden. Ik vroeg of mevrouw Radio Rijnmond een nieuwe voor me had. Ze moest eerst de radio zachter zetten om me te verstaan, ze heeft namelijk altijd keihard Radio Rijnmond op. Ze pakte een nieuwe stofzuigerzak voor me, zodat ik de oude weg kon gooien. De nieuwe zak bleek niet te passen, dus ik gaf aan dat ik vandaag niet kon stofzuigen. Mevrouw Radio Rijnmond vroeg of ik de oude stofzuigerzak niet uit de vuilcontainer kon halen, hem leeg kon maken en hem nog een keer kon gebruiken. Ik had de zak net op een berg half bedorven sla, komkommer en tomaat gegooid en ik had geen zin om hem te pakken, dus ik zei dat ‘ie gescheurd was. Helaas pindakaas, niet zuigen vandaag mevrouwtje. Ik bood aan nieuwe zakken voor d’r te kopen komend weekend.

      Toen ik de wc aan het schrobben was, hoorde ik het tikkende geluid van een looprek, het ging richting de voordeur. De deur ging open en mevrouw Radio Rijnmond strompelde naar buiten. Ik ging toch even kijken wat er aan de hand was. Toen ik voor het woonkamerraam stond, zag ik dat mevrouw met haar pinnige kluifjes de stofzuigerzak uit de container klauwde. Ze plukte de zak leeg, haalde er een doekje over en gaf hem aan me.

      ‘Ik zie geen scheur hoor Ruud, dus doe hem maar weer terug in de stofzuiger en zuig de benedenverdieping voor me.’

      Karma is a bitch.   

 

Op weg naar mijn tweede klant kwam ik een oude bekende tegen, een vrouw waar ik vaker schoonmaakte. Ze gaf me een high five, inmiddels ken ik de hele bejaardenposse van Schiebroek. Ik zie ze altijd chillen op hun rollators naast de Plus.

      Voor de portiek van mijn tweede adres stond een gepensioneerde Engelse voetbalhooligan met rollator. Matje in de nek, gerimpeld drankhoofd en bruine tanden van het roken. Hij vroeg of ik het nummer van Trevvel op kon zoeken, want hij wilde een taxiritje naar Rotterdam centrum. Zo gevraagd, zo gedaan.  

      Mijn klantje deed niet open. Na drie keer bellen verscheen er toch een koppie voor het raampje van de deur. Hij liet me binnen en verontschuldigde zich met z’n plat Rotterdamse accent.

      ‘Sorry Ruud, ik zat oude afleveringen van Baywatch te kijken op Videoland en was in slaap gevallen.’

      ‘Geeft niet Joop. Wat kan ik voor je doen vandaag?’

      ‘Zo man, dat mot je me echt effe niet vragen nu. M’n hele kop is ontploft. Gaat eerst effe lekker zitten joh, eet een broodje en geef me effe de tijd om na te denken.’

      ‘Is goed Joop, rustig aan.’

      ‘Wist je dat m’n zus toen ze in Amerika was alleen maar dikke wijven zag bij de McDonalds? Niet normaal joh, hoe dik ze daar zijn. Zo, wat een grote tieten heb die Pamela Anderson toch hè, daar op tv. Sorry hoor Ruud, ik ben effe afgeleid. Ik ben wel meteen wakker, Jezus wat een apparaten zeg.’

      Met de grootste glimlach van de wereld zette ik de stofzuiger aan.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.