Onthaasten

Mijn maand vrij ben ik begonnen op de boerencamping in Burgh-Haamstede waar m’n ouders al jaren een seizoenplek voor de caravan bezetten. In deze maand hoop ik ook van Porto naar Santiago de Compostella te gaan lopen, als m’n lichaam het toelaat. Een blessure aan m’n heup zou roet in het eten kunnen gooien.

De dag begon ik goed, met een duik in zee. Ik merkte dat ik ontzettend blij werd van het koude water, de blauwe lucht met figuurwolken, de verkoelende noordenwind, de zon op m’n rug en het nagenoeg alleen zijn. Een handjevol mensen liet de hond uit, en toen ik de zee uit paradeerde kwamen nog twee andere jongens een duik nemen. Nadat ze klaar waren, kreeg ik een verzoek om ze op de gevoelige plaat vast te leggen, waarschijnlijk voor social media-doeleinden.

Toen ik terugkwam passeerde ik de minikampwinkel, met producten uit de streek, en allerhande etenswaar uit eigen tuin. Een knus houten hokje naast de boerderij. Ik besloot hier alles te kopen voor het lange weekend dat ik er ben, zodat ik niet naar de Albert Heijn of de Aldi zou hoeven. Ik vroeg aan de vrouw van de campingbaas of ze ook tijm had voor in m’n courgettesoep. Dat had ze niet, maar ik kreeg een zakje en een schaar mee en werd naar de pluktuin gestuurd om het zelf te knippen. Geweldig.

In de pluktuin vond ik al snel de tijm. Rozemarijn en peterselie knipte ik ook af. Er was ontzettend veel te plukken en te knippen. Bloemen, tomaten, selderij, pepers, basilicum, bramen, allerlei soorten sla, ik voelde me een klein kind in een snoepwinkel. De geluksstofjes stoven van de ene zenuwcel naar de andere, als bonus op de eerdere activatie door de nieuwjaarsduik van vanmorgen.

Terug in de winkel had zich een rijtje klanten verzameld. Per klant nam de vrouw des huizes minutenlang de tijd om een praatje te maken. Na een klein kwartier mocht ik de dertig cent voor de kruiden nog afrekenen. Het ging nog trager dan in Portugal. Genieten. Zo’n contrast met Rotterdam, waar je in de supermarkt omver gelopen wordt als je te langzaam door de paden struint en de mensen al staan te puffen en te klagen als er weer eens een bejaarde met cash betaalt want ja, dat duurt weer een minuut langer.   

Onthaasten. We have all the tijm in the world. Wat zou het fijn zijn om dit ook in de stad te kunnen.