Half acht. Ik stap binnen bij Humanitas in Hoogvliet. Rita zet de thee klaar. Rooibosthee, dat schijnt zo lekker gezond te zijn. We praten over mijn vakantie, over de mogelijkheid tot uitbreiding van mijn uren bij Humanitas, over mogelijke andere functies en het belangrijkste: over mijn schoonmaakverhalen. Als ik tegen haar zeg dat ik al een jaar lang dagboekverhalen opschrijf over mijn schoonmaakavonturen beginnen haar ogen te stralen. Ze vindt het superleuk en vraagt of ik een paar verhalen op wil sturen. Verder gaat ze contact opnemen met de afdeling PR voor de mogelijkheden voor het naar buiten brengen van de verhalen. Ik zeg dat ik het graag wil uitgeven in boekvorm. Rita zegt dat ze bij Humanitas ook een drukkerij hebben. Één en één is twee, lijkt me.
Daarna rij ik terug naar Rotterdam om in Schiebroek aan het werk te gaan bij mijn klanten. Bij mijn scootmobielhomie ruikt het naar kattenuitwerpselen. Dat kan want hij heeft de kattenbak net verschoond. M’n homie vertelt dat hij iemand kent uit een andere ouderenflat die veel te dik is. En dat hij hem weleens betrapt op het trapveldje achter de Albert Heijn terwijl hij drie porties kipsaté in één ruk wegwerkt. M’n mattie zegt dat hij dat vroeger ook veel te vaak deed. Exorbitante hoeveelheden voedsel wegwerken. Hij vertelt dat hij toen honderdtweeëntwintig kilo woog. “En hoe zwaar weeg je nu dan?” Vraag ik iets te vrijpostig. ‘Honderdtwintig kilo’, antwoordt hij. Ok, het begin is er in ieder geval. En alle beetjes helpen.
Bij m’n laatste klant ben ik al een paar keer eerder geweest. Vorige keer had ze me verteld dat ze een chronische dikke darmontsteking heeft. Ik gaf toen aan dat als je last van je darmen hebt, je ook vaak last hebt van je longen. Omdat longen en darmen in de embryonale ontwikkeling uit hetzelfde weefsel ontstaan. Dat heb ik geleerd in mijn eerste jaar osteopathie, toen we een stukje embryologie kregen. Dit heeft ze besproken met haar behandelend maag-darm-leverarts en die heeft haar doorgestuurd naar de longarts, omdat ze ook weleens kortademig is. Nu blijkt ze ook astma te hebben. Ze is erg dankbaar voor mijn tip, want nu krijgt ze de juiste pufjes waardoor ze makkelijker ademt. Is die opgedane kennis bij osteopathie toch nog ergens goed voor.
En verder is het vandaag een doorsnee dag in het schoonmaakwezen. Het kan niet altijd “fun & games” zijn bij de ouderen.