Nieuwe avonturen

Het waren twee fantastische dagen. Ingeluid door een majestueuze zweethut op zondag bij Op Hodenpijl in Schipluiden, begeleid door Maurits, de watergieter van dienst. Het was een bad van liefde, een weerzien van oude bekenden en een zien van niet eerder in het echt ontmoete social mediacontacten.

Eergisteren had ik mijn onderzoek in het Erasmus MC voor de second opinion van het label bipolaire stoornis en fysiek onderzoek. Zowel de psychiatrisch onderzoeksassistent als de psychiater hadden hun twijfels over het etiketje. Ze gaan mijn psychiatrische geschiedenis nog analyseren en op basis van ons gesprek en de analyse komen ze met een verdict. Hopelijk kan het zwaarwegende juk van dit label dan eindelijk van m’n schouders. En zo niet, dan accepteer ik dat. Het fysieke onderzoek beperkt zich tot bloedonderzoek. Ze zagen geen relatie tussen darmklachten en psychische problemen en vermoeidheid. Lichaam en geest zijn vooralsnog niet met elkaar verbonden in de psychiatrie.

Eenmaal thuis werd ik na m’n powernap gebeld door de makelaar. De koper heeft de financiering rond, dus m’n huis is nu officieel verkocht. Feestje bouwen! De onzekerheid over het wel of niet doorgaan van mijn toekomstplannen is nu van de baan. Het enige dat nu nog kan gebeuren is dat ik dood neerval tijdens de overdracht. Maar goed, dan hebben die toekomstplannen ook geen zin meer.

Gisteren was weer een fantastische dag. Ik heb de door mij gereserveerde camper opgehaald voor een controle op mankementen bij Marius, mijn favoriete monteur. Eerlijk als goud en kletsen kan ‘ie als de beste. De camper bleek in orde.

Na de overdracht, die ergens eind april gaat plaatsvinden, ben ik dus een nomade. In mijn boek benoemde ik wat toekomstdromen: wonen in Portugal, leven als (digitale) nomade, een surftrip maken met een camper, zelfvoorzienend zijn, een wereldreis maken, leven met oervolkeren, op de mooiste plekken van de wereld surfen, een huis in de natuur bewonen en leven als een ‘Ruudje Dessing’ door avonturen te beleven en daarover verhalen te vertellen. Door deze ene grote en spannende keuze, de verkoop van m’n huis, worden alle bovenstaande dromen ineens reëel en misschien wel werkelijkheid. Wie weet. De eerste stap is in ieder geval gezet. Ik prijs me gelukkig dat ik de mogelijkheid heb m’n huis in te ruilen voor een huis op wielen. De droom van de fijne relatie en het gezin moet nog even wachten, of misschien manifesteert die zich onderweg wel. Er is plek voor drie in de camper.  

Verder wil ik graag uitrusten en opladen. Want de situatie waarin ik me de afgelopen tijd bevond was vrij onprettig te noemen. Met een gebrek aan energie is het leven toch een stuk minder leuk. Het verlaten van mijn oude vertrouwde plek in Blijdorp is spannend en ik weet nog niet of het qua levenslust de juiste keuze is. Maar inmiddels heb ik een nieuw motto: ‘liever een uitgeruste zwerver dan een uitgeputte werknemer’.