M’n vader is m’n grootste vriend

Op tweede pa’sdag dacht ik aan m’n eerste en enige echte pa. En aan m’n ma, daar is er ook maar één van. Ze hebben heel hun leven hard gewerkt, hebben goed voor ons gezorgd, zijn nu met pensioen en hebben sowieso één ding heel goed gedaan: mij gemaakt.

Een tijd geleden zat ik lekker rustig te mediteren toen ik ineens een stem hoorde zeggen: ‘Je vader is je grootste vriend.’ Er ging een schokje door m’n lijf. Mijn vader en ik denken over veel dingen anders. Ik ben creatief, impulsief en een emotionele stuiterbal. Mijn vader is gestructureerd, bedachtzaam en emotioneel zeer stabiel. En dat maakt ons een prachtig team. Mijn associatieve brein creëert aan de lopende band de meest wilde ideeën die vanwege mijn impulsiviteit het liefst gisteren uitgevoerd moeten worden. Door er met m’n vader over te praten ontstaan er kaders en richting over wat een realistisch uitvoerbaar plan is, zodat ik doorgaans niet in de problemen kom. Daarnaast staat hij altijd voor me klaar.

M’n vader is m’n grootste vriend. Voelt goed man.