Drie hoogbegaafden op een rij. De eettafel bleek voor 30 procent hoogbegaafd te zijn, want we waren met z’n negenen. Met twee hoogbegaafden van 66 jaar oud, Frans en Amy, zat ik dus te praten over de dingen waar je tegenaan kunt lopen als je brein net iets anders werkt. Frans en Amy hebben elkaar ontmoet via de buurtapp ‘Nextdoor’, waar Amy ooit iets postte over hoogbegaafdheid. Frans reageerde en twee maanden later hadden ze verkering.
Het samenzijn kwam voort uit mijn bezoek aan het Rotterdamse initiatief ‘Groenten Zonder Grenzen’. Op dinsdagmiddag gaan vrijwilligers met kruiwagens de Binnenrotte op om bij de marktkoopmannen het groente en fruit op te halen dat weggegooid gaat worden. De marktlui zijn er maar wat blij mee, want dan hoeven ze het zelf niet mee terug te nemen. En de vrijwilligers zijn op hun beurt weer blij, omdat de waar wordt gebruikt om voor zo’n vijftig Rotterdammers heerlijke gerechten te maken op woensdagavond. Er zijn professionele koks, en het eten is helemaal gratis. Iedereen is welkom. Fantastisch toch?
Er vlogen vanaf de overkant wat complimenten over tafel richting mij, over m’n boek. Het was Jennifer. Ik heb haar ontmoet tijdens het dippen en zij worstelt ook met depressiviteit. Toen ik vertelde over De Donkere Dame, wilde ze het meteen lezen.
‘Je hebt het boek heel goed geschreven Ruud. Je hebt echt humor. Zo’n lekkere Rotterdamse humor. En je bent ontstellend, ontwapenend eerlijk. Grappig, toen ik je voor de eerste keer zag had ik geen idee van je diepte, warmte en eerlijkheid. Echt mooi.’
Jennifer is redacteur bij een groot Nederlands publiek mediaconcern, dus die veren in m’n reet deden me wel wat. Ik was zo trots als een pauw.
‘Heb jij een boek geschreven? Die wil ik ook van je kopen!’ zei Amy gelijk. Ze heeft ook depressieve perioden gekend.
Vanmiddag liep ik met een gesigneerd boek onder m’n arm naar Amy’s huis en bedacht me dat ik dit eigenlijk de leukste manier van boeken verhandelen vind. Ik leer iemand kennen, we vertellen onze levensverhalen en vanuit dit contact verkoop ik een boek. Ik verkoop ook regelmatig aan cliënten van m’n thuiszorgwerk. Het liefst loop ik met een kruiwagen door Rotterdam. Niet om groenten en fruit op te halen, wel om boeken weg te brengen.