Kapot

Voordat het echte avontuur begint en ik op weg kan met de camper, heb ik er al kapot veel avonturen op zitten.

Het begon op een camping in Lansingerland. Ik kwam aan, checkte in en reed naar plek numero elf via een hobbelig puinweggetje. Het weggetje hobbelde zo hard dat de fietsendrager ook heel hard ging hobbelen waardoor het stuur van m’n fiets keihard door de achterruit van de bus klapte. Gevolg: hele ruit kapot, in honderdduizend stukjes. Het pad lag bezaaid met glas. Omdat ik niet wilde dat er mensen door het glas zouden lopen en kapotte voeten zouden krijgen, ben ik twee uur bezig geweest om het pad schoon te vegen.

Een week later moest ik naar de fietsenmaker om m’n fiets, die op onverklaarbare wijze tijdens een ritje door de boswachterij in Burgh-Haamstede kapot ging, te laten maken. Toen ik de fiets van de drager haalde, schrok ik me een hoedje. Fietsendrager kapot. De U-vormige beugel waar de fietsen met een stang met klem aan vastzitten, was compleet afgebroken. Supergevaarlijk, want voor hetzelfde geld hadden m’n fietsen ergens op de snelweg gelegen. Snel naar de fietsendragerwinkel voor een nieuwe a 500 eurootjes. De fietsendragerverkoopmeneer zei dat de gebroken beugel waarschijnlijk de oorzaak was van het stuur door de achterruit, want dat kan normaal gesproken nooit gebeuren.

In dezelfde week reed ik naar de Bever op Rotterdam-Zuid tegenover de Kuip. Ik ging een waterkoker ruilen omdat deze kokend water produceerde dat naar plastic smaakt. Rijdend op de Stadionweg hoorde ik ineens een harde klap. Had ik de spiegel eraf gereden, vol tegen de spiegel van een geparkeerde auto. Hele ding kapot. Dus ik kon de garage bellen voor een nieuwe spiegel. De monteur probeerde me een beetje op te monteuren, want ik was er inmiddels goed chagrijnig van, van al die kapotte spullen.    

Dit waren zomaar vier voorbeelden in een reeks van moeilijk veel spullen die kapot veel kapot gaan. Hoe zou het komen? Omdat ik zelf een beetje kapot ben? Ik weet het niet, schiet mij maar in een kapotje. Gelukkig gebeurt het nu en niet in Verweggistan. Als rondzwervende nomade heb ik me de straatvuiltaal overigens al redelijk eigen gemaakt, al zeg ik het zelf.