Joggingbroek

Lekker in je joggingbroek. Ik hou ervan. Ik loop er dagelijks in. Af en toe was ik ‘m wel hoor. Anders gaat het stinken.

Als ik yogales volg doe ik ook altijd mijn joggingbroek aan. Er is niets dat ik tijdens een yogales liever om mijn benen heb dan een joggingbroek. Ja, geen broek, dat is nog beter. Maar ik ben nog nooit naar onderbroekyoga of naaktyoga geweest. Misschien een gat in de markt?

Yogales geef ik eveneens in een joggingbroek. Heerlijk. Hoe lelijker de broek, hoe beter. Want meestal geldt: hoe lelijker de broek, hoe lekkerder ‘ie zit. Nou geef ik ook yogales bij een aantal bedrijven. Dan heb ik ook altijd mijn joggingbroek aan. En mijn afgetrapte Nike Air Maxies. De mannen daar zijn supernetjes gekleed. Tot in de puntjes verzorgd. Meestal in pak. Nette schoentjes, pantalonnetje, jasje, dasje. Ik heb er nog nooit een man in spijkerbroek gezien.

Als ik bij zo’n bedrijf in de lift sta met allemaal mannen wiens carrière in de lift zit, gaat de blik van de nette heren meestal direct naar beneden. Richting mijn campingpantalon en gabberschoenen. Dat moment vind ik altijd geweldig. Dat naar beneden kijken, en dan de zichtbare verbazing. Ik ben altijd zeer benieuwd wat er dan in dat drukke zakenkoppie omgaat.

Ik denk dat er mannen zijn die denken: wat is dit nou, dit ziet er echt niet uit. Deze gozert loopt gewoon in een joggingbroek door het gebouw hier. En ook nog afgetrapte Nike Air Max aan. Zou het een collega zijn? Wel een verdomd slecht geklede collega dan. Ik moet die man echt even meenemen naar de Bijenkorf. Even zijn uiterlijk fatsoeneren. Dit kan echt niet.

En ik denk dat er ook mannen zijn die denken: Check deze gast, die loopt gewoon in een joggingbroek. Wauw, dat zou ik ook wel willen zeg. Deze pantalon zit me veel te strak. M’n hele voortplantingsapparaat wordt afgekneld. Man, ik zou momenteel echt een moord doen voor zo’n broek. En hij heeft ook nog Nike Air Max aan. Dat loopt echt tien keer lekkerder dan die nette schoenen van mij, met die keiharde hak. Ik wil ook Air in mijn hak. Of beter nog, ik wil ook Nike Air Max aan. Zou deze sportman een collega zijn? Wat een trendsetter. Ik ga er morgen ook zo bij lopen.  

Grappig. Dat ik zo lekker opval met mijn joggingbroek en sportschoenen. En dat alle mannen op zo’n kantoor er precies hetzelfde uitzien. Zouden deze mannen er echt zo uit willen zien? Ik weet het niet hoor. Heb je zo’n vijfentwintig jaar van je leven geprobeerd jezelf te worden. En dan kom je van school, ga je bij een groot bedrijf werken, en dan moet je er ineens allemaal hetzelfde uitzien! Gek toch. Maar misschien zorgt het wel voor teamgeest. Net als in een voetbalelftal. Iedereen hetzelfde tenue aan, en samen strijden voor die wereldbeker.

Ik denk dat ik volgende week zo’n strakke roze yogabroek aandoe. Kijken of ik dan überhaupt nog binnengelaten word.