Inclusie

De Donkere Dame

‘Hey schoonmakert, hoe staat het met de toiletjes? Is het al wat schoner?’ bulderde Willem met pretoogjes door de keet.
‘Ja het gaat goed nu, het briefje scheelt een hoop!’ riep ik terug.
‘Wij hebben wel een vermoeden wie de boosdoeners zijn, we denken de vlechters.’
‘Zou kunnen, waarom denk je dat?’
‘Die gasten staan altijd met hun poten op de bril en kakken dan gehurkt. Varkens zijn het!’ Willem verschoot van kleur door de opwinding.

Tja, de vlechters. Al zo’n 22 jaar loop ik rond op bouwplaatsen. Ik begon als stagiair op een groot civieltechnisch project bij Barendrecht, waar de spoorlijnen van de HSL en de Betuweroute kruisen. Veel betonwerk, veel wapeningsstaal om het beton te verstevigen en dus veel vlechters op het werk. Een vlechter ‘vlecht’ de wapeningsstaven aan elkaar. Het is superzwaar werk, want die mannen lopen met zware stalen staven heen en weer en staan de hele dag gebukt om te vlechten. Ik vind het vergelijkbaar met stratenmaker, ook zo’n zwaar beroep. Destijds kregen de vlechters, meestal met een andere etnische achtergrond, vaak al de schuld van de vieze wc’s. We zijn nu 22 jaar verder, en er is nog niets veranderd.

‘Misschien heb je gelijk, maar je kunt het niet bewijzen,’ vervolgde ik het gesprek. ‘Wist jij trouwens dat poepen in hurkhouding veel gezonder is, omdat je je darmen dan veel beter leegt? De Westerse manier van kakken op een toilet zoals wij dat gewend zijn, is helemaal niet zo goed omdat er vaak ontlasting in je darmen blijft hangen. Google het maar eens. Waarom denk je dat ze in India gehurkt op een veldje schijten? Die vlechters snappen het Willem.’
‘Ja ja, het zal wel, maar ik ga daar niet aan beginnen!’
‘Weet je wat ik nou niet snap? Al tientallen jaren lopen er mannen uit andere landen op de bouw rond die gehurkt poepen. En al zo lang ik op de bouw kom, wordt erover geklaagd. Waarom plaatsen bouwbedrijven niet gewoon een of twee Franse toiletten in de toiletgroep met een bidetsproeier erbij? Dan kunnen die mannen gewoon gehurkt zitten en daarna hun kontje sproeien. Dan hoeven ze geen Colafles meer te gebruiken om de boel schoon te spoelen. Top-idee als je het mij vraagt.’
‘Nee joh, die gasten moeten zich gewoon aanpassen!’ Willem werd weer net zo rood als z’n ketelpak.

Ik liep weg en raakte geïrriteerd. Wij halen gastarbeiders naar Nederland die voor ons de kutklussen komen doen. Werk waar de gemiddelde Nederlander niet aan moet denken. Die werkers komen uit een andere cultuur, met andere gewoontes. Dan is het toch een kleine moeite om met wat aanpassingen te zorgen voor poepgemak? En het scheelt de schoonmakers ook nog eens een hoop werk. Ja mensen, er zit ook wat eigenbelang in dit betoog.

Zwoegend dacht ik terug aan ‘Concert for change’ dat ik afgelopen zondag zag op tv. De oorlog in Oekraïne kwam daar voorbij, maar de focus lag vooral op inclusie. Iedereen hoort erbij. Inclusie in de bouw begint voor mij met een Frans toiletje voor de vlechters.

‘Hey schoonmakert, hoe staat het met de toiletjes? Is het al wat schoner?’ bulderde Willem met pretoogjes door de keet.

‘Ja het gaat goed nu, het briefje scheelt een hoop!’ riep ik terug.

‘Wij hebben wel een vermoeden wie de boosdoeners zijn, we denken de vlechters.’

‘Zou kunnen, waarom denk je dat?’

‘Die gasten staan altijd met hun poten op de bril en kakken dan gehurkt. Varkens zijn het!’ Willem verschoot van kleur door de opwinding.

Tja, de vlechters. Al zo’n 22 jaar loop ik rond op bouwplaatsen. Ik begon als stagiair op een groot civieltechnisch project bij Barendrecht, waar de spoorlijnen van de HSL en de Betuweroute kruisen. Veel betonwerk, veel wapeningsstaal om het beton te verstevigen en dus veel vlechters op het werk. Een vlechter ‘vlecht’ de wapeningsstaven aan elkaar. Het is superzwaar werk, want die mannen lopen met zware stalen staven heen en weer en staan de hele dag gebukt om te vlechten. Ik vind het vergelijkbaar met stratenmaker, ook zo’n zwaar beroep. Destijds kregen de vlechters, meestal met een andere etnische achtergrond, vaak al de schuld van de vieze wc’s. We zijn nu 22 jaar verder, en er is nog niets veranderd.

‘Misschien heb je gelijk, maar je kunt het niet bewijzen,’ vervolgde ik het gesprek. ‘Wist jij trouwens dat poepen in hurkhouding veel gezonder is, omdat je je darmen dan veel beter leegt? De Westerse manier van kakken op een toilet zoals wij dat gewend zijn, is helemaal niet zo goed omdat er vaak ontlasting in je darmen blijft hangen. Google het maar eens. Waarom denk je dat ze in India gehurkt op een veldje schijten? Die vlechters snappen het Willem.’

‘Ja ja, het zal wel, maar ik ga daar niet aan beginnen!’

‘Weet je wat ik nou niet snap? Al tientallen jaren lopen er mannen uit andere landen op de bouw rond die gehurkt poepen. En al zo lang ik op de bouw kom, wordt erover geklaagd. Waarom plaatsen bouwbedrijven niet gewoon een of twee Franse toiletten in de toiletgroep met een bidetsproeier erbij? Dan kunnen die mannen gewoon gehurkt zitten en daarna hun kontje sproeien. Dan hoeven ze geen Colafles meer te gebruiken om de boel schoon te spoelen. Top-idee als je het mij vraagt.’

‘Nee joh, die gasten moeten zich gewoon aanpassen!’ Willem werd weer net zo rood als z’n ketelpak.

Ik liep weg en raakte geïrriteerd. Wij halen gastarbeiders naar Nederland die voor ons de kutklussen komen doen. Werk waar de gemiddelde Nederlander niet aan moet denken. Die werkers komen uit een andere cultuur, met andere gewoontes. Dan is het toch een kleine moeite om met wat aanpassingen te zorgen voor poepgemak? En het scheelt de schoonmakers ook nog eens een hoop werk. Ja mensen, er zit ook wat eigenbelang in dit betoog.

Zwoegend dacht ik terug aan ‘Concert for change’ dat ik afgelopen zondag zag op tv. De oorlog in Oekraïne kwam daar voorbij, maar de focus lag vooral op inclusie. Iedereen hoort erbij. Inclusie in de bouw begint voor mij met een Frans toiletje voor de vlechters.