Ik ben een prachtig boek aan het lezen, het heet “Courage” van Osho. Met dank aan lieve vriendin Marit. Het gaat over moed en de weg van je hart volgen. Ik heb het nog niet uit, maar het is één van de betere boeken in z’n genre vind ik.
Het boek gaat ook over het toelaten van onzekerheid en angst. Moed is dus eigenlijk niet het afwezig zijn van angst, maar juist de aanwezigheid ervan. En er dan mee zien om te gaan in het dagelijks leven. Stappen durven zetten ondanks dat je knieën knikken. En het avontuur voelen in elke cel.
Onzekerheid is ook eerlijk kunnen toegeven dat je het gewoon niet weet. Want we weten het allemaal niet. Niemand weet het. We doen maar wat op deze aardkloot. We kloten letterlijk maar wat aan in de hoop of overtuiging dat we het juiste doen. Maar echt jongens, niemand weet het. Laatst hoorde ik een podcast waarin een anekdote werd verteld over politici van vroeger. Aan hen werd gevraagd of ze belangrijke keuzes bewust hadden genomen. De meesten gaven toe dat ze maar wat deden, omdat ze zoveel beslissingen moesten nemen en simpelweg te weinig tijd hadden om er goed over na te denken.
En onzekerheid, angst en het niet weten mogen er vaak niet zijn. Als je vroeger op school niet wist wat je wilde studeren, moest je naar een studiekeuzeadviseur. Als je vastloopt op je werk, ga je naar een loopbaancoach. En als je relatie niet lekker loopt, ga je in relatietherapie. We kunnen onszelf niet toestaan dat we niet weten wat we moeten studeren, niet weten wat ons carrièrepad zal zijn en niet weten of we wel de juiste partner hebben gekozen.
Het niet weten is zo mooi. Iedereen is tegenwoordig druk dromen aan het manifesteren. Een huisje in de natuur, een ton op de bank, een lucratief eigen bedrijf. Ik doe er zelf ook aan mee hoor. M’n hele huis hangt vol met zogenaamde moodboards waarop dingen staan waarover ik droom. Maar soms voelt het alsof die moodboards verworden tot moetboards. Omdat het allemaal moet lukken. En het is ook best wel saai toch? Als alles wat op je moodboard staat waarheid zou worden? Dan weet je nu al wat je volgend jaar staat te gebeuren. Niet echt avontuurlijk.
“Ik weet het niet”, de meest wijze woorden die je kunt uitspreken. Je eet wat, drinkt wat, leeft wat en plant je voort als dat lukt. En verder heb je eigenlijk geen idee. Net als de rest van de wereld.
Mooi Ruud!
Niet weten als iets wijs zien, die onthoud ik ??