Het derde nomaden-element

Op twee juli 2023 begon mijn roadtrip, ik overnachtte achtereenvolgens op de volgende plekken:

Rotterdam

Ibbenbüren
Aarhus
Hirtshals
Kristiansand
Flekkefjord
Preikestolen
Etne
Folgefonna
Vøringfossen
Geilo
Rodberg
Rjukan
Notodden
Bø
Gvarv
Skien
Langesund
Gvarv
Kongsberg
Oslo
Halden
Ragnerudsjön
Tyringe
Gilleleje
Hillerød
Sauensiek
Oud-Beijerland
Rotterdam
Zoetermeer
Eppstein
Grosslellenfeld
Montabaur
Rotterdam
Beekbergen
Leerdam
Akersloot
Rotterdam

Dit zijn 38 plaatsen, verdeeld over 56 dagen, want we zijn nu exact acht weken verder. Dit is een gemiddelde verblijftijd per plek van nog geen anderhalve dag. En dan heb ik alle dagtripjes naar watervallen, bergwandelingen, bootsluizen, gletsjers, sup-meertjes en mountainbike-trails niet eens meegeteld.

Voor mij bestaat het nomadenleven uit meerdere elementen. Het verplaatsen van plek naar plek is er daar een van. Eerder schreef ik al dat ik een tweede element miste, en dat was het leven in een groep. Verbinding met anderen ontbrak voor mij. Snel daarna maakte ik een roadtrip met m’n bestie Sharo naar Duitsland, naar KIVA. Daar woonden we ceremonies en zweethutten bij voor het welzijn van moeder aarde. De sfeer was geweldig en de mensen waren vriendelijk, open en liefdevol. En het samen maken van de reis gaf veel voldoening, het groepsgevoel ontstond in mij.

Nu ben ik weer in Rotterdam en bekijk de lijst met overnachtingsplekken. Ik realiseer me dat er nog een derde element in het nomadenleven is. Nomaden verbleven vroeger op dezelfde plaats, totdat het gras en water op waren. Het blijven en aarden op dezelfde plek mist voor mijn gevoel in mijn nomadenbestaan. Het reistempo is veel te hoog voor mij. Na een kleine anderhalve dag is er nog meer dan genoeg gras en water.  

Tijd om te vertragen dus, een wens en intentie die ik in de zweethut in Duitsland uitsprak. Dat moet ook wel, want ik ben eerlijk gezegd best een beetje moe.