Er wordt voor je gezorgd

Half juli kwam ik terug van m’n campertrip door Europa. Een jaar lang beroerde ik met m’n wielen het asfalt, rook de bomen door de openstaande ramen (want de airco was kapot) en werd vrienden met alle zeewatermoleculen langs de Europese westkusten.   

Toen ik terug was mocht ik vier weken oppassen op het huis van een vriend in Rotterdam, die op vakantie was. De kat kreeg ik er gratis bij en die bleek leuk gezelschap, zo lang ik hem de kaas maar niet van m’n brood liet eten. Hij was nogal dominant en zat regelmatig op m’n bord. Toen de vriend terugkwam en een stuk brie op de bijzettafel had gezet, stopte de kat op een moment van onachtzaamheid van onze kant het hele stuk brie in z’n bek en paradeerde zo trots als een pauw door de kamer. Twee dagen later had ‘ie nog steeds zure snorharen.

Na een maand op campings in Castricum, Texel en de Achterhoek te hebben gestaan mocht ik vijf weken oppassen op het huis van een vriendin in Maassluis. En ik mocht de parkiet verzorgen. Toen ik mezelf begeleidde op gitaar vroeg de buurvrouw of ik harder kon spelen want ze kon het niet goed horen. En de parkiet zong altijd mee. Ik weet niet of dat van blijdschap was, of omdat hij dacht dat hij het beter kon.

Kort na Maassluis belandde ik voor een paar weken in het huis van een vriend in Friesland. Tijdens een dagtochtje met de pont naar Schiermonnikoog stond ik bij de kassa in de rij achter Thomas Acda. Ik durfde geen foto van hem te maken, maar wel van z’n schattige hondje.  

Deze week heb ik een periode van vier weken afgesloten in het huis van een lieve vriendin in Rotterdam. De komende dagen slaap ik nog bij een andere gastvrije vriendin in Rotterdam, dan vier ik kerst bij m’n ouders en daarna kan ik voor een maand in een huis van weer een andere lieve vriendin in Groesbeek.

Er wordt al dik een half jaar voor me gezorgd. Door het universum en door lieve mensen. Mooi man.