Diamonddag 13 – 11 december 2020

De laatste diamonddag. Voor de laatste keer een autoritje met de twee grappigste vrouwen van heel Rotterdam en omstreken. Wat ga ik ze missen. Voor het eerst in onze diamondserie was het slecht weer. En er was zowel op de heen- als de terugweg een ongeluk gebeurd waardoor we vertraging hadden. Zou het komen doordat we een beetje ongelukkig waren dat dit ons laatste samenzijn was? En zouden de wolken hierdoor ook een beetje huilen?

Toen we aankwamen bij het Horsterwold bleek dat het blubberpad naar het eaglelodgesterrein vervangen was door een puinverharding. Het voelt een beetje alsof wij eerstejaarsdiamonds het pad hebben geplaveid voor de volgende jaargroepen. Maar je weet het niet hè. We hebben het in ieder geval financieel mogelijk gemaakt.

 

Bij Myke hebben we de stappen van de 365-methodiek waaraan we dit jaar hebben gewerkt, nog eens de revue laten passeren. En de opdracht was dat je voor elke stap de belangrijkste tip voor anderen op zou schrijven. Voor mij werd dit het volgende lijstje.

1.Verlangen. Wat borrelt er in je buik? Waar voel je een ja bij? Waar krijg je de meeste energie van als je erover nadenkt?    

2.Noodzaak. Maak een keuze waardoor je niet meer om je verlangen heen kunt. Wil je bijvoorbeeld ander werk, zeg dan je baan op. Dan moet je wel in actie komen.

3.Ik ben de baas. Als je de baas wilt worden over je gedachten en beperkende overtuigingen, doe dan The Work van Byron Katie.

4.Ik ben vrij. Mijn belangrijkste tip voor deze stap is: Speaking Your Truth.

5.Ik leef in overvloed. Vertrouw op de oneindige bron van creativiteit in jou. En vertrouw erop dat er altijd genoeg voor je is. En bedenk dat alles er al is. 

6.Dromen. Zorg voor een duidelijke, concrete missie waar je energie van krijgt. En ga de missie uitspreken naar anderen. Maak er desnoods een visionboard voor.

7.Onderzoeken. Just do it! Ga spelen, oefenen, proberen.

8.A-spelers. Je lichaam is je grootste A-speler, daar vind je alle antwoorden.

9.Besluit en maak een plan. Bedenk wat er tussen jou en je plan in staat en wat je dan te besluiten hebt om die blokkade op te heffen.

10.Ik begin. Neem kleine stapjes. En doe het samen. 

11.Doorzetten. Zoek je mentale en fysieke grenzen op. En laat je niet afleiden.

12.Ik ben succesvol. Ga je hele geschiedenis positief herschrijven. Zelfs in de vervelendste dingen zit iets positiefs. Je mag ook je guilty pleasures omarmen. En definieer wat succes betekent voor jou.

 

Het was erg ca-koud. Gelukkig kregen we bij Emanuela warme cacao. Om onze harten te openen. Tijdens het drinken van de cacao deed Emanuela met ons een visualisatie. Na deze heartopener mochten we op een briefje schrijven waar we afstand van wilden nemen. Ik schreef op: pleasegedrag, weggaan bij mezelf, antwoorden uit de omgeving halen en me laten leiden door controle van anderen. Het was zo heerlijk en bevrijdend om dit briefje met een rotvaart in het fonkelende vuur te flikkeren. Daarna mochten we opschrijven waarvoor er nu ruimte is gekomen: mijn eigen A-speler zijn, de ja-tjes volgen, een oneindig rijke kunstenaar zijn en kiezen voor liefde in plaats van angst. Het blaadje waarop ik deze woorden had geschreven kreeg ik van mijn buddy Aukje. Want ik was mijn 365-boek vergeten. Op het blaadje stond het paginanummer 281. Mijn geboortemaand en  -jaar zijn 2-81. Mooi hè?     

De laatste stap was om op je blaadje te zetten waarvoor je dankbaar bent: de levenslessen tot nu toe, en de liefde die ik mag ontvangen van de mensen die dichtbij me staan.

 

Met een lichaam vol cacao en een open hart gingen we de zweethut in. Het effect was dat ik vrij onrustig was. Het was best een bijzondere hut voor mij, omdat ik samen met mijn “brother from another mother” Niels de vuurrode stenen de put in mocht laten zweven met de riek. Uiteraard werden we weer door elkaar gehaald en werd ik Niels genoemd. Dit gebeurt echt zo vaak. Twee kale mannen met tattoos die op elkaar lijken. Zie ze maar eens uit elkaar te houden. Wij spreken elkaar vrij weinig, maar als we elkaar spreken is het gewoon altijd goed en voelt het fijn. Bijzonder is dat altijd weer.

De eerste ronde was het heetst en daarna werd het elke ronde iets koeler, omdat we in één keer alle stenen de hut in hadden gebracht. Na de laatste ronde zeiden we met z’n allen luid “Ajuchpa”, het teken om de deur open te doen. De achterdeur van één van de mannelijke zweethutcollega’s ging ook even open, waardoor een harde wind ontsnapte. “Let it go” van Frozen speelde door mijn hoofd. Ook omdat ik dit diamondjaar met een klein beetje pijn in mijn open hart mag gaan los laten.