Diamonddag 12 – 20 november 2020

Ik ben succesvol. Deze dag stond in het teken van succes. Rosina en ik zaten beiden een beetje uitgeblust in de auto. Daar was in de vroege morgen weinig succesvols aan. Toen we aankwamen en lekker hadden zitten kletsen, waren we alweer een beetje opgeladen.

 

Bij Myke mochten we onze geschiedenis herschrijven tot een succesverhaal. Want ook in de vervelende gebeurtenissen zit een succes. Omdat je er iets van hebt geleerd. Komt ie dan.

Vroege kindertijd. In deze periode leerde ik hoe fijn het is om verzorgd te worden. Ik leerde hoe fijn het is om aanwezig te zijn bij anderen. En ik leerde om dingen zelf op te lossen. Ik leerde hoe leuk stoeien, spelen en competitie is. En dat je best iets mag lenen, als je het maar weer terugzet.

Kindertijd. Ik leerde stil te zijn en niet altijd te hoeven praten. Ik leerde om te gaan met de onvoorspelbaarheid van het leven. Het heeft mij avontuurlijk gemaakt. Ik leerde hoe belangrijk lichaamsbeweging is. En ik leerde dat leren mij best gemakkelijk afgaat. Ik ontdekte dat fouten maken mag. Ook als je je best hebt gedaan. Ook leerde ik het belang van vriendschap. Ik kwam erachter dat het oké is om je mening te geven, ook als er weerstand is. En dat grapjes maken verlicht.

Puberteit. Hier leerde ik dat je veel naar buiten moet. Want buiten is het fijn. En ik leerde dat je best af en toe uit de band mag springen. Ik leerde experimenteren en de controle los te laten. En ik leerde dat je gewoon lui mag zijn. En ik leerde hoe blij ik word van een plankje onder mijn voeten.

Vroege volwassenheid. Ik leerde om uit te mogen spreken als je angstig bent. Ook leerde ik de liefde kennen. Vooral vrouwen met rood haar hadden mijn interesse. Ik leerde dat je eigen keuzes mag maken zonder daarbij de mening van anderen mee te wegen. En dat je ook gewoon ergens mee mag stoppen. Ik leerde dat het geen schande is om met de politie in aanraking te zijn geweest. Sterker nog, ik ben sinds dit jaar drie keer per week in aanraking met de politie. En als ik de politie te weinig aanraak, wordt ze boos. Mijn vriendin zit namelijk bij de politie. Ik leerde dat je best een beetje mag rebelleren. Zolang je anderen er maar geen pijn mee doet.

Volwassenheid. Ik leerde dat er soms ook wolken voor de zon zijn. En dat die wolken er ook gewoon mogen zijn. Zelfs als ze heel donker zijn en er donder, bliksem en tornado’s uitkomen. Ik leerde dat je niet hoeft te vluchten voor moeilijkheden. En hoe belangrijk ik het vind om mezelf te ontwikkelen. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk heel creatief ben. En heel veel dingen leuk vind. Ik ben een multipotentialite. Ofwel een multipassionate. Ik leerde ook de vreugde kennen van het alleen op reis zijn. En tot slot leerde ik dat ik mijn eigen A-speler ben.

 

Bij Myke mochten we als afsluitende opdracht nog vijf punten noemen die hebben bijdragen aan je successen van dit jaar. Komt ‘ie weer:

1.Uitreiken. Dit heb ik gedaan door Pamela te bellen en voor te stellen samen een kinderboek te gaan maken.

2.Je mag ook stoppen. Dit heb ik geleerd door te stoppen met de osteopathie opleiding. Misschien ga ik volgend jaar weer verder, misschien ook niet.   

3.Mijn lichaam is mijn belangrijkste A-speler. Dit heb ik geleerd in de zweethut op de diamonddag van 21 augustus 2020.

4.Via creativiteit uit ik mijn gevoelens. Hier ben ik achter gekomen door de opstelling die ik op 4 september 2020 bij Emanuela deed.

5.Mijn missie mag simpel zijn. Dit heb ik geleerd tijdens de sessie van Myke op 19 juni 2020. Samen met Myke heb ik mijn missie herschreven. Mijn missie is nu: amuseren en creëren. Wat een ruimte ontstond er toen ik deze missie opschreef.

 

Bij Emanuela en de opstellingen was het erg intens. Het ging over geboortes, miskramen en abortussen. Emanuela moest echt even afstemmen op het geboortekanaal. Het was wat zwaar en hevig. Het was een vervolg op onze wekelijkse cirkelhuddle. Er volgden twee mooie opstellingen over het onderwerp abortus. En uit de laatste opstelling leerde ik nog dat je niet instort als je je kwetsbaar opstelt.

 

Als afsluiter hadden we de zweethut. We gingen er om vier uur ’s middags in. Het is altijd zo tof als je er dan uitkomt en het is donker. Mijn intentie was om te zijn met het (L)even niet weten. In de zweethut lag de focus nog steeds op zwangerschappen, geboortes en abortussen. Blijkbaar heeft in onze cirkel het geven van nieuw leven te maken met succes. En dat in de zweethut, de baarmoeder van moeder aarde.

In de derde ronde, de ronde van het westen, werden er nieuwe stenen de hut in gebracht. Op een gegeven moment werd er gevraagd of er één steen naar binnen gebracht kon worden om alle kinderen te eren. Zowel de ongeboren als de geboren. Toen ik de gloeiendhete, rode, grote steen op de riek zag liggen, voelde ik heel sterk dat ik een kind op de wereld ga zetten. Maar het kan ook een boek zijn. Want dat schijnt soms ook net een geboorte te zijn.      

 

Op de terugweg naar huis had ik ineens het idee dat er iets uit mijn stoel geboren wilde gaan worden. Want de stoel was heel warm. Al snel kwamen we erachter dat Rosina haar tassie per ongeluk op het stoelverwarmingknopje had gezet.

 

Op de één of andere manier sluit ik elke diamonddag af met een lading junkfood en suikers. Dat is succesvol lekker….