Uncategorized
De kortste man trekt aan het langste eind
feb
Speeddaten. Het was intens. Door mijn eigen zenuwen, de zenuwen van anderen, mijn interview met Radio Rijnmond en vierentwintig keer vier minuten opletten wat er gezegd wordt (dat is echt topsport voor een ADDer). En door mijn tinnitus moest ik extra focussen in de rumoerige ruimte. Kortom: ik zat als een overprikkelde kasplant terug in de auto met Paul. Thuis heb ik er maar twee whisky’s in gegooid om een beetje te kalmeren.
Speeddaten, Tinder, Happn. Vroeger, toen je poepen nog met een lange oe schreef, bestond het allemaal niet. Je kwam iemand tegen in de kroeg en dat was het. Het was afgelopen vrijdag één van de eerste keren dat je kon speeddaten in de Hoekse Waard heb ik me laten vertellen. Het event heette Mingle the Single en werd mede georganiseerd door kinderopvang Kivido. De autocorrect op mijn telefoon maakt om duistere redenen libido van Kivido. In het kader van speeddaten is dat dan wel weer grappig. Maar goed, superleuk dat Kivido dit event heeft georganiseerd in The Lobby in Oud-Beijerland. Speciaal voor single ouders met kinderen. Daardoor kreeg het ook media aandacht van zowel het AD als van Radio Rijnmond.
Naast het speeddaten werd ik dus ook geïnterviewd door Radio Rijnmond. Ik had het allebei nog nooit gedaan, dus ik dacht dat ik het wel kon. De bedoeling was dat de zestien aanwezige mannen in drie rondes alle vierentwintig aanwezige vrouwen te spreken zouden krijgen. Ik had even de andere mannen gecheckt, en ik bleek de kortste man te zijn. Mijn kin was het dichtste bij de bar. Er paste precies een bierglas onder. Superhandig, hoef je je glas niet op te tillen.
Net na achten begon het feest. De gesprekjes duurden vier minuten. In de eerste acht gesprekken had ik iets teveel vrouwen van vijftig jaar en ouder, en dat vind ik toch te oud. Zeker als je ooit nog aan kinderen wilt beginnen. In de tweede en derde ronde sprak ik meer vrouwen van mijn leeftijd. Dus dat was leuker.
Op een gegeven moment sprak ik Suzanne. Het was op zich een leuk gesprek. Maar na het gesprek zei ze tegen me dat ze me best aantrekkelijk vond, maar wel saai en ongeïnteresseerd. Dat ze niet het idee had dat ik echt op zat te letten. Dus moest ik voor de zoveelste keer in dit leven uitleggen dat ik juist heel goed had opgelet, maar dat ik soms even wegkijk omdat ik dan beter kan luisteren. Ik zal het voor de trouwe lezer nog een laatste keer herhalen:
IK LUISTER BETER ALS IK SOMS EVEN WEGKIJK. WANT IK BEN EEN ADDER (geen slang).
Na zo’n tien vrouwen merkte ik, dat ik tien keer hetzelfde zat te vertellen. En dat de vrouwen al tien keer hetzelfde tegen mij vertelden. Omdat iedereen dezelfde vragen stelt. Daar werd ik een beetje moe van. Ik hou al niet zo van smalltalk, en dan zeker niet tien keer dezelfde smalltalk. Dus ik had bedacht dat ik alleen nog vragen ging stellen die de dames nog niet gehoord hadden, en de vrouwen mochten mij alleen vragen stellen die ik nog niet gehoord had. Daar werd het een stuk boeiender van.
Wat heel interessant is tijdens zo’n speeddate, is het verschil in energie dat je kunt voelen tijdens de gesprekken. Bij de één gaat het heel makkelijk en lijkt vier minuten maar één minuut, en bij de ander gaat het stroef en lijken vier minuten wel een uur te duren. Je kunt heel goed voelen of je er energie van krijgt of niet. En dat is een goede indicatie voor het aankruisen van een “ja” of “nee” op je formuliertje.
Wat ook interessant is, is dat iedereen eigenlijk keihard aan het werk is om ongemakkelijke stiltes te voorkomen. Zowel de mannen als de vrouwen. Mezelf incluis. Als de stiltes te lang duren, ga je maar onzinnige vragen stellen om het ongemak weg te drukken. En mocht je vragenpotje echt op zijn, dan kun je altijd nog een vragenkaartje van tafel plukken en daar een leuke vraag van stellen.
Toen ik bij de laatste acht vrouwen kwam, zat ik tegenover Rianne. Mooie vrouw om te zien. Toen begonnen we tegen elkaar te praten. En daar gebeurde iets wat ik die avond niet eerder had gevoeld. De energie schoot omhoog en we hadden een superleuk gesprek. Ok. Zo voelt een ja dus. Zij was de eerste vrouw waarbij ik ook daadwerkelijk een ja aankruiste. Twee plekken verder zat Sharon. Zag er ook leuk uit. En het was ook een fijn gesprek. Sharon kreeg ook een ja van mij. Twee van de vierentwintig vrouwen had ik een ja gegeven.
En dan is het de volgende dag afwachten tot je een mailtje krijgt van de organisatie. In de mail stond dat zes vrouwen mij een ja hadden gegeven. En onder die zes vrouwen zat….Rianne. Zij was mijn enige match. Bij een gemeenschappelijke interesse krijg je elkaars e-mailadres en dan kun je contact leggen. Het bleek later dat ik in de top drie van populairste mannen zat. En dat negen mannen Rianne hadden aangekruist. En dat zij de populairste vrouw was. Was dat even leuk zeg. Zo zie je maar weer dat lichaamslengte echt geen reet uitmaakt. Dit voelde toch wel als een kleine overwinning voor het korte mannenlegioen. Schitterend. Fuck de eisenlijstjes. En oh ja, u kent vast het gezegde wel: “Wanneer vijftien honden vechten om een been, loopt de kleinste er mee heen.” De kortste man trekt aan het langste eind.
Het Mingle the Single event in de media:
https://www.rijnmond.nl/nieuws/191507/Kinderopvang-organiseert-speeddaten-voor-alleenstaande-ouders
Bij het stukje van Radio Rijnmond zit ook mijn interview. Leuk man. Misschien word ik ooit nog eens beroemd.
