Datehut

Er stond weer een weekendje les in het watergieten van een zweethut voor de deur. Ik mocht firekeepen. Het vuur was heet en schroeide de haren op mijn niet bedekte huid. Aan het einde van de zaterdag liep ik moe maar voldaan naar de auto.

Ik had een kampeerplekje geboekt op een nabijgelegen camping die Energy Up heet. Voor de prijs per nacht mocht ik inderdaad hopen dat ze me flink wat Energy Up zouden geven. Ik kreeg een plekje aan het meer, het was prachtig. Toch wel het geld waard. Ik had mijn tentje opgezet. Het was een tentje van vijfentwintig euro en er werden flinke buien voorspeld. Verder zeg ik nog niks. Ik ging snel even boodschappen doen bij de Lidl in Nijkerk om eten voor de volgende dag te kopen. Daarna naar McDonald’s. Op de één of andere manier beland ik altijd op junkfoodplekken na een dag op het Horsterwold. Best raar eigenlijk. Ben je jezelf de hele dag aan het ontgiften in een zweethut en dan gooi je er ’s avonds gelijk opnieuw vergif in. “Shit in is shit out” zullen we maar zeggen.

Toen ik terugkwam bij mijn tentje was het alweer half tien. Ik sprong snel onder de douche. Ik stapte mijn tent in en de eerste druppels begonnen op het tentdoek te tikken. Vervolgens vlogen de emmers water uit de hemel. De camping was een zweethut en de wolken waren de watergieters. Het tentje van vijfentwintig euro bleek zo lek als een mandje. Al snel had ik een zeiknatte slaapzak. En slapen met een natte zak, dat lukt geen enkele man. Ik wilde eerst nog heel stoer de elementen der natuur trotseren, maar al snel had ik mijn telefoon te pakken en had het goedkoopste hotel in de buurt op Booking.com geboekt.

Ik smeet snel mijn spullen in de auto en trapte mijn gaspedaal vervolgens woest in, op naar droogte. Een kwartier voor sluitingstijd van de receptie huppelde ik binnen. De plek die ik had geboekt bleek een kasteel te zijn, en dat voor vijftig euro! Het was er prachtig. Ik sliep helaas niet in het kasteel zelf, maar in een bijbehorende bungalow. In plaats van luisteren naar de regen met natte voeten, keek ik het sportjournaal met warme voeten. Ja, ik ben een glamournomade. Ik smul van deze avonturen.    

Zondag ging het firekeepen me een stuk gemakkelijker af. En aan het einde van de dag mocht ik eindelijk de zweethut in, de laatste van het weekend. De laatste stenen uit het vuur waren lekker heet in de hut, over Energy Up gesproken. De watergieter vroeg wat je in het leven opnieuw zou willen ontdekken als je een jonge, speelse beer zou zijn. Ik bedacht me dat ik op dit moment mijn hele leven wel opnieuw zou willen ontdekken en inrichten. Want ik heb soms het gevoel dat ik in het leven van iemand anders leef. Ik voel me net een Herman. Je weet wel, die uit het liedje “Het Regent Zonnestralen”van Acda en de Munnik. En dat mag anders. Ik pak mijn tweede levenskans met zes handen aan. Want het zal mij niet gebeuren dat van al mijn jongensdromen alleen het oud worden wordt behaald. Ik heb eindelijk de wind weer in m’n kop. Wordt vervolgd……

En wat ik nog bijna zou vergeten te vertellen is dat we twee mensen mochten verwelkomen die een date hadden in de zweethut. Maar goed dat ik me dat nog even herinner want anders zou de titel van dit stuk tekst nergens op slaan. De man en vrouw zagen elkaar voor het eerst op het Horsterwold. Hoe leuk is dat! Iets samen doen maar toch met jezelf zijn. Dat is weer eens wat anders dan een terrasje pakken. Ik hoop voor ze dat er een vervolg in zit.