Dagboek

Vrijdagmiddag. Ik rij richting Amsterdam om coronatesten weg te brengen naar het laboratorium. Ik rij op de middelste van drie banen. Ik zie dat op de rechterbaan twee automobilisten ruzie hebben. De voorste auto remt plots waardoor de achtergangster uit moet wijken en mijn baan op schiet. Vervolgens besluit de vrouw vol in de remmen te gaan en de man de huid vol te schelden. Ik moet een noodrem maken om niet vol op de vrouw haar achterkantje te klappen. Het is dat ik op zit te letten, anders had ik nu geen auto meer gehad, en geen beentjes waarschijnlijk. Ik toeter en net als ik de vrouw wil inhalen geeft ze vol gas en schiet de linkerbaan op. Weg is ze. Bijna weer een ongeluk. Heel gevaarlijk, oorlog voeren op de snelweg. Het leek de Gazastrook wel. Of eigenlijk de Gazarijstrook.

Ik ben ook benieuwd wat die plots remmende man denkt. Misschien iets in de trant van: zo, trutje, ik ga nu eens even heel hard op mijn rem trappen zodat jij achterop mij knalt, en jij schuldig bent aan dit ongeluk. Zeg maar dag tegen je schadevrije jaren! Jij gaat meer premie betalen! Ik zit voor de rest van mijn leven in een rolstoel, maar dat maakt niet uit want jij moet meer premie betalen!  

Maar goed, ik als hooggevoelige man had wel last van dit voorval, want mijn hart bonkte in mijn keel en ik was van ellende de afrit van het laboratorium voorbij gereden.

En vanmorgen toen ik op de wc zat, zag ik op Facebook een filmpje van Jesse van der Velde van Green Juice. Het ging over gluten. Hij vindt brood eten bijvoorbeeld niet zo gezond. Hij prees een aantal broodvervangers aan die je dan bij hem kon kopen. Gezonder, en beter voor de stoelgang. En hij kreeg me toch een lading shit over zich heen in de reacties onder het bericht! Mensen die al jaren brood eten en vonden dat ‘ie niet moet zeiken, mensen die het een goedkope verkooptruc vonden en mensen die vonden dat ‘ie zo raar praat. Gelukkig ook wat mensen die het voor hem opnamen. Dat ‘ie zo’n berg ellende niet verdient. Ik vind dat niemand zo’n hoop stront verdient.

En daarom wil ik een oplossing aandragen voor mensen die ongelooflijke bergen kak over anderen uitstorten, hetzij op social media, hetzij in het echte leven. En deze oplossing is vrij simpel. Als je ergens wat van vindt, schrijf het dan eerst eens op in een dagboek. Laat je betoog een dagje sudderen en lees het dan nog eens. Grote kans dat je de ander bij nader inzien toch niet wilt begraven onder deze mesthoop. En jij bent je frustratie wel mooi kwijt, want het staat geschreven. Top oplossing toch?

En die gekke ruziemakers van vanmiddag kunnen hun dagboek er natuurlijk niet bijpakken in de auto. Dan zou de ravage op de snelweg niet te overzien zijn. Voor hen heb ik ook een tip: adem in, adem uit, adem in, adem uit….