Bouwvakkers

Naast het schoonmaakwerk bij de oudjes en mensen met een verstandelijke beperking heb ik nu ook een heuse baan in loondienst bij een schoonmaakbedrijf. Ik moet zo’n tien tandjes harder werken dan bij de bejaarden, ik loop de benen uit mijn lijf. Ik maak voornamelijk bouwketen schoon. Ik krijg geen thee met een koekje van de bouwvakkers. En ze gaan niet even gezellig bij me zitten voor een praatje. Want ze moeten door. Er moet gebouwd worden.

Ik heb gemerkt dat de bouwvakkers zelfs in de keet willen bouwen. Ik was vandaag in een grote keet waar ik vaker werk. Daar staan drie vuilnisbakken naast elkaar. De buitenste twee hebben een deksel, bij de middelste is het deksel eraf gesloopt. De middelste bak wordt dagelijks gevuld tot er een mooie kop afval op zit. De bouwvakker zal de bouwvakker niet zijn als hij probeert een stapel afval te bouwen tot deze omvalt. Dat gebeurt dan ook elke week. En elke week ruim ik de omgevallen afvaltoren op. De buitenste bakken met deksel zijn nagenoeg leeg. Dat snap ik wel, want daar kun je geen kop van vuilnis op bouwen. Of zou het pure luiheid zijn? Zijn ze te lui om het deksel even op te tillen?

Bouwvakkers zijn heel creatief in het opleuken van de keet met allerhande afval. Vorige week was ik in een bouwkeet waar iemand een TL-balk van anderhalve meter lengte in de vuilnisbak had gezet. Dat past natuurlijk niet. Dus ik had de TL-balk weer naast de prullenbak gezet in de hoop dat de bouwvakker in kwestie de hint zou begrijpen en de TL-balk zelf even naar de grote verzamelcontainer zou brengen. Toen ik twee dagen later weer mocht komen schoonmaken, zag ik dat er getapt was uit de creatieve bron. Mij maak je niet gek, moet de bouwvakker gedacht hebben. Hij had de TL-balk op de grond geflikkerd zodat hij in duizend stukjes uit elkaar was gespat. Super creatief want nu paste hij wel in de vuilnisbak. En de schoonmaker, ik dus, mocht het met stoffer en blik opvegen en alsnog in de vuilnisbak gooien.

De bouwvakkers zijn ook heel creatief op de wc. Ze maken dan hele kunstwerken. Ze doen dan aan letterpoepen en als ze een hele moeilijke letter hebben gepoept, zijn ze zo trots dat ze die letter niet door willen spoelen.

Wat ze ook vaak proberen is remspoorkunstwerken maken. Omdat ze zo lekker vet eten, blijft er doorgaans een flink remspoor achter waardoor de mooiste kunstwerken ontstaan. En ze vinden het dan zonde om het kunstwerk weg te halen met de borstel.

En als ze echt een creatieve bui hebben, willen ze ook nog weleens een poepmuurschildering maken. Een soort graffiti maar dan met alleen bruine verf. En je raadt het al, deze graffitiverwijderaar mag dat allemaal schoonmaken.

Met koffie zijn de bouwvakkers ook heel kunstzinnig. Vooral op de tafels en op de grond. Op de tafels schilderen ze dan van die mooie bruine rondjes. Ze proberen altijd de Olympische ringen te maken. En op de vloer maken ze Nederlandse wolkenluchten van koffie. En die kleuren ze dan in met suiker en melkpoeder. Zodat die bruine koffiewolken toch een beetje wit worden. Ik vind het altijd zonde om die prachtige kunstwerken te verwijderen met een doekje en een dweil. Ja, heuse kunstenaars zijn het, de bouwvakkers. Of zouden ze de koffie gewoon niet lekker vinden en deze daarom op de grond gooien? Kan ook natuurlijk.

De bouwvakkers weten gelukkig dat ik hun creatieve uitspattingen erg kan waarderen. Want als ik twee dagen later weer in de keet ben, liggen de poep- en koffiekunstwerken er gewoon weer! Wat fijn dat ze aan me denken hè, de bouwvakkers. Wat hou ik toch van ze. 

Eigenlijk verschillen bouwvakkers dus niet zoveel van bejaarden en verstandelijk beperkten. Ze bezitten allemaal niet het vermogen om hun leefomgeving schoon te houden. En dan ben ik daar, superschoonmaakman. Die alles schoonmaken kan.