Boksen bij Bok

‘Dat wijffie van jou zag er anders lekker uit zeg! Ze straalde alsof ze de zon zelf was!’ zei Joop.

Aad glimlachte en kon geen woorden vinden, maar de twinkeling in z’n ogen verraadde z’n trots.  

Een half uur eerder lagen we nog puffend buikspieroefeningen te doen op een matje, om vervolgens afgemat te worden door de bokstrainers. Stootcombinaties uitvoeren op de handschoenen van Ed en Adriaan tot je sterretjes zag.

Het was alweer een jaar of tien geleden dat ik een aantal bokslessen had gevolgd bij Gerard Bok in het Oude Noorden van Rotterdam. Nu was ik toevallig weer even in de mooiste stad van Nederland en tijdens een dip in de Kralingse Plas vroeg m’n dipmaatje of ik mee ging boksen bij Gerard. Destijds vond ik het boksen bij Bok al legendarisch vanwege de authentieke Rotterdammers die er komen trainen. En Gerard is een prachtige man, een ouwe Rotterdamse ex-profboksert. Ik vroeg me af waarom ik daar ooit ben weggegaan.  

En het was niet zomaar een bokstraining, het was een speciale les voor mensen met Parkinson, georganiseerd door stichting Parkinson Boksen Rotterdam. Een geweldig initiatief, de deelnemers vertelden me dat ze zich fitter, leniger en minder somber voelen. Het thuisfront kan het altijd direct zien als ze weer in de touwen van de ring hebben gehangen.    

Er is vorig jaar sprake van geweest dat de boksschool weg moest omdat de gemeente de huur wilde verdriedubbelen en Gerard dat niet kon en wilde betalen. Vanuit verschillende hoeken kwam er hulp en de gemeente werd aan het verstand gebracht dat deze verborgen Rotterdamse parel behouden moet blijven. Het lijkt er nu op dat de boksschool mag blijven. Gelukkig maar. Het is een sociale trekpleister voor de buurt, het houdt mensen op het rechte pad en het is er gewoon beregezellig.

Nagenietend van de inspanning realiseerde ik me eens te meer wat voor fantastische sport boksen is. Supergoed voor lichaam en geest. Lekker je frustratie eruit rammen. We kregen van Gerard een appelpartje en een bakkie koffie voor bij de derde helft. Ik werd bedolven onder een spervuur van flauwe Rotterdamse seksgrappen, waar zelfs Ria met Parkinson hard om zat te lachen. Bij Gerard kent gezelligheid geen tijd.