Avondklok

De Donkere Dame

Avondklok. Je zit bij een goede vriend een slechte film van het Internationaal Film Festival Rotterdam te kijken. Tijdens de aftiteling kijk je op je telefoon en zie je dat het alweer kwart voor negen is. Je doet snel je jas aan en stapt op de fiets. Het is immers een kwartier fietsen. Je trapt harder dan normaal. Je wilt niet te laat komen want je wilt geen boete. Tussen half negen en negen zijn de mensen op straat gehaast. Auto’s rijden harder. Fietsers fietsen sneller. Wandelaars hebben er flink de pas in. We moeten immers met z’n allen om negen uur een dak boven ons hoofd hebben. Behalve de mensen die moeten werken. En de mensen die geen dak boven hun hoofd hebben. Pfoe, net op tijd stap je weer binnen. Met het zweet op je voorhoofd.

 

Avondklok. Je zit met je vriendin bij je zusje en haar man lekker te tafelen en te kletsen. Shit, het is tien over half negen. En het is minstens twintig minuten lopen. Je vliegt er vandoor en loopt gestrest door de straten van Blijdorp. Één minuut over negen sta je voor je portiekdeur. Net te laat. Gelukkig rijdt er geen politie door je straat.  

 

Avondklok. Het is half tien. Je bent bij je vriendin. Je hebt het niet zo naar je zin. Je ruziet veel, en denkt: ik ga even naar buiten om af te koelen. Maar dat kan helemaal niet! Je moet gewoon binnen blijven! Dan denk je: ik ga naar bed. Je kijkt in je toilettas. En wat blijkt: je bent je medicijnen vergeten. Je denkt: ach, die haal ik wel even op thuis. Je woont immers op tien minuten rijden. Maar je was de avondklok alweer vergeten. Even medicijnen ophalen kan helemaal niet! Tjsa, die avondklok.

 

Avondklok. Je hebt trek in bier. Je wilt nog even naar de supermarkt om wat speciale bieren te kopen. Helaas. Het is al negen uur. Alles dicht.   

 

Avondklok. Het is tien uur. Je gaat naar bed. Je zet altijd de balkondeur van je slaapkamer open voor frisse lucht. Normaal gesproken hoor je de auto’s op de Gordelweg en de A20. Nu hoor je niets. Wat een orkaan van stilte. Je slaapt een stuk rustiger.   

 

Avondklok. Het heeft zowel voor- als nadelen. Het aanpassingsvermogen van de mens is overigens bewonderenswaardig. Als je ons een jaar geleden had gevraagd of we een avondklok zouden tolereren was het halve land in opstand gekomen verwacht ik zo. Maar door het enorme assortiment coronamaatregelen hebben wij met ons buitengewone aanpassingsvermogen de avondklok tamelijk gehoorzaam geaccepteerd. Enkele relschoppers daargelaten. We gaan steeds een stapje verder in de strijd tegen corona. Doordat we steeds kleine stapjes nemen, lijkt elk stapje zo gek nog niet. Maar eigenlijk is een avondklok best wel raar toch? Of ben ik nou gek?  

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.